شایـد ایـن غصـه مـرا بعد تــو دیوانه کند

که قرار است کسی موی تو را شـانه کند

#متین_شریفی

ناگفته های این دلِ آزرده از جهان

باشـد بـرای خلوت پنجـاه سالگی

#متین_شریفی

زمانه وفق مــراد کـسـی نمی گذرد

چه عمرها که به دلواپسی نمی گذرد

#متین_شریفی

آفـت افتــاده به جـان ها، به زبان ها بدتر

چشم و گوش همه باز است، دهان ها بدتر

#متین_شریفی

رویای وصل ساحل تـو از سرم افتاد

دیگر نمی پیچد صدای موج در گوشم

#متین_شریفی

گفتم غم و انسانیت و غفلت و افسوس
گفتند چرا در سخنت واو زیاد است

دیدم چه بگویم به جز این پاسخ کوتاه
تا در پی فرع است جهان گاو زیاد است

#متین_شریفی

من برای سرودن از مردم
دفتر خلق را ورق زده ام

تو چرا از شنیدن سخنم
دردت آمد که حرف حق زده ام

#متین_شریفی

در این زمانه از این ساده تر قیاسی نیست

کسی شبیه کسی که تو میشناسی نیست

#متین_شریفی

با شعر مگر که بشکند قفل سکوت

دنیـــای بدون شعر یعنـی برهوت

#متین_شریفی

از واقعیت می نوشتم تا بفهمند
هر بار اما پشت دستم داغ میشد

عمری که پای فهم مردم از کفم رفت
صرف لجن میکردم اکنون باغ میشد

#متین_شریفی

یک ذهنم و صد خیالِ مشغول به تو

پیچیــده تـر از شلـــوغی تـهرانم

#متین_شریفی

سر ذوق آمدم از خنده ی تو ، باز بخند

بی تفاوت به جهان باش و فقط ناز بخند

#متین_شریفی

از راهِ رفته ام ، دو قدم هم نرفته ای

اکنون برای موعظه های تو زود نیست؟

#متین_شریفی

حالا که بعد خوشگذارنی کنار او

برگشته ای به حال پریشان سابقت

کج کرده ای مسیر دلت را به سمت ما

افتاده ای به یاد رفیقان سابقت!

#متین_شریفی

یک ذهنم و صد خیالِ مشغول به تو

پیچیــده تـر از شلـــوغی تـهرانم

#متین_شریفی

به گرد پـای تو حتی نمیرسم ای عشق

نباشد این همه غـم در تـوان من، آرام

#متین_شریفی

از جهان مانده فقط جان که مرا ترک کند

من چنانم که محال است کسی درک کند

#متین_شریفی

کمتر از چند صباحی که به شادی پرداخت

رانده شـد از دل اغیار و پشیمان برگشت

گفته بـودم که نبایـد برود ، گـوش نکرد

رفت و آلـوده به آغـوش رقیبان برگشت

#متین_شریفی

رفتـم که تـو سهم بـهـتـر از من باشـی

راضی شده ای به کمتر از من، افسوس

#متین_شریفی

از عشق فقط درد و غم و خاطره اش ماند

آنقدْر که هوش از سرمان رفت چه کردیم؟

#متین_شریفی

دیگر چه باید بگذرد از مرزهای فکری ام

وقتـی دچـار حالتی مثل کُمای فکری ام

#متین_شریفی

چه اشتباه بزرگی که جای بودنِ هم

گذشت عمر کم ما به آزمودنِ هم

#متین_شریفی

هر لحظه پر از حرفم و ساکت ترم از آه

عاقل به نظـر می رسم و غرق جنـونم

سرخورده نباشـم چه کنم بین جماعـت

با ایـن هـمـه تنـهـایـی ناگفتـه درونم

#متین_شریفی

دنیــا  اگـر  حـتـی  بر آید از پس دنیــا

کوتاه فکری های مردم را حریفی نیست

#متین_شریفی

گیرم اصلا هنرم شهره ی یک شهرم کرد

درد هجـر تو به شاعر شدنش می ارزد؟

#متین_شریفی

طعنه ی مردم این شهر زمین گیرم کرد

به خدا، حرف، فقط حرف مرا پیرم کرد

#متین_شریفی

بیشتر میگویی و کمتر به باور میرسد

کـم به عقل آدمـی فهم برابر میرسد

#متین_شریفی

بس که بر تاب و تبم افزوده ای با رفتنت

ترس دارم غـصـه از حـد تـوانـم بگـذرد

#متین_شریفی

عذاب می کشد از بسته بودن پر و بالش

پرنده ای که قفس را برای دانه بخواهد

#متین_شریفی